Tántalo

Propiedades do tantalio

Número atómico 73
Número CAS 7440-25-7
Masa atómica 180,95
Punto de fusión 2 996 °C
Punto de ebulición 5 450 °C
Volume atómico 0,0180 nm3
Densidade a 20 °C 16,60 g/cm³
Estrutura cristalina cúbico centrado no corpo
Constante de celosía 0,3303 [nm]
Abundancia na codia terrestre 2,0 [g/t]
Velocidade do son 3400 m/s (a rt) (varilla fina)
Expansión térmica 6,3 µm/(m·K) (a 25 °C)
Condutividade térmica 173 W/(m·K)
Resistividade eléctrica 131 nΩ·m (a 20 °C)
Dureza de Mohs 6.5
Dureza Vickers 870-1200 Mpa
Dureza Brinell 440-3430 Mpa

O tántalo é un elemento químico con símbolo Ta e número atómico 73. Coñecido anteriormente como tantalio, o seu nome provén de Tántalo, un vilán da mitoloxía grega.O tántalo é un metal de transición raro, duro, gris azulado e brillante que é altamente resistente á corrosión.Forma parte do grupo de metais refractarios, que son amplamente utilizados como compoñentes secundarios nas aliaxes.A inercia química do tántalo fai que sexa unha substancia valiosa para equipos de laboratorio e un substituto do platino.O seu uso principal na actualidade é en condensadores de tántalo en equipos electrónicos como teléfonos móbiles, reprodutores de DVD, sistemas de videoxogos e ordenadores.O tántalo, sempre xunto co niobio químicamente semellante, aparece nos grupos minerais tantalita, columbita e coltán (unha mestura de columbita e tantalita, aínda que non se recoñece como unha especie mineral separada).O tantalio considérase un elemento crítico para a tecnoloxía.

Tantalun

Propiedades físicas
O tantalio é escuro (azul-gris), denso, dúctil, moi duro, de fácil fabricación e altamente condutor da calor e da electricidade.O metal é coñecido pola súa resistencia á corrosión por ácidos;de feito, a temperaturas inferiores a 150 °C o tántalo é case completamente inmune ao ataque da aqua regia normalmente agresiva.Pódese disolver con ácido fluorhídrico ou solucións ácidas que conteñan o ión fluoruro e trióxido de xofre, así como cunha solución de hidróxido de potasio.O alto punto de fusión do tantalio de 3017 °C (punto de ebulición 5458 °C) é superado entre os elementos só polo wolframio, renio e osmio para metais e carbono.

O tantalio existe en dúas fases cristalinas, alfa e beta.A fase alfa é relativamente dúctil e branda;ten estrutura cúbica centrada no corpo (grupo espacial Im3m, constante reticular a = 0,33058 nm), dureza Knoop 200–400 HN e resistividade eléctrica 15–60 µΩ⋅cm.A fase beta é dura e fráxil;a súa simetría cristalina é tetragonal (grupo espacial P42/mnm, a = 1,0194 nm, c = 0,5313 nm), a dureza de Knoop é de 1000–1300 HN e a resistividade eléctrica é relativamente alta a 170–210 µΩ⋅cm.A fase beta é metaestable e convértese en fase alfa ao quentarse a 750–775 °C.O tántalo a granel é case enteiramente fase alfa, e a fase beta adoita existir como películas finas obtidas por catódica catódica con magnetrón, deposición química de vapor ou deposición electroquímica a partir dunha solución de sal fundida eutéctica.

Produtos quentes de tantalio

Escribe aquí a túa mensaxe e envíanolo