ជាមួយនឹងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដែលកំពុងដំណើរការដើម្បីហាមឃាត់គ្រាប់រំសេវដែលមានមូលដ្ឋានលើសារធាតុសំណ ដែលជាសក្តានុពលនៃគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព និងបរិស្ថាន អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រកំពុងរាយការណ៍អំពីភស្តុតាងថ្មីដែលថា សម្ភារៈជំនួសសំខាន់សម្រាប់គ្រាប់កាំភ្លើង - តង់ស្ទីន - ប្រហែលជាមិនមែនជាការជំនួសដ៏ល្អនោះទេ។ ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំនៅក្នុងសត្វ បង្ហាញនៅក្នុងទិនានុប្បវត្តិស្រាវជ្រាវគីមីរបស់ ACS in Toxicology ។

ជាមួយនឹងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដែលកំពុងដំណើរការដើម្បីហាមឃាត់គ្រាប់រំសេវដែលមានមូលដ្ឋានលើសារធាតុសំណ ដែលជាសក្តានុពលនៃគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព និងបរិស្ថាន អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រកំពុងរាយការណ៍អំពីភស្តុតាងថ្មីដែលថា សម្ភារៈជំនួសសំខាន់សម្រាប់គ្រាប់កាំភ្លើង - តង់ស្ទីន - ប្រហែលជាមិនមែនជាការជំនួសដ៏ល្អនោះទេ។ ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំនៅក្នុងសត្វ បង្ហាញនៅក្នុងទិនានុប្បវត្តិស្រាវជ្រាវគីមីរបស់ ACS in Toxicology ។

Jose Centeno និងសហសេវិកពន្យល់ថា យ៉ាន់ស្ព័រ tungsten ត្រូវបានណែនាំជាការជំនួសសម្រាប់គ្រាប់កាំភ្លើង និងគ្រាប់បែកផ្សេងទៀត។វាបណ្តាលមកពីការព្រួយបារម្ភថាសារធាតុសំណពីគ្រាប់រំសេវអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សត្វព្រៃ នៅពេលដែលវារលាយចូលទៅក្នុងទឹកក្នុងដី អូរ និងបឹង។អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានគិតថា សារធាតុ tungsten គឺមិនមានជាតិពុលទេ ហើយការជំនួស "បៃតង" សម្រាប់សំណ។ការសិក្សាថ្មីៗបានណែនាំបើមិនដូច្នេះទេ ហើយជាមួយនឹងបរិមាណតិចនៃ tungsten ក៏ត្រូវបានគេប្រើនៅក្នុងត្រគាក និងជង្គង់សិប្បនិម្មិតមួយចំនួន ក្រុមរបស់ Centeno បានសម្រេចចិត្តប្រមូលព័ត៌មានបន្ថែមអំពី tungsten ។

ពួកគេបានបន្ថែមសារធាតុ tungsten មួយចំនួនតូចទៅក្នុងទឹកផឹករបស់សត្វកណ្ដុរក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍ ប្រើជាអ្នកពពោះជំនួសសម្រាប់មនុស្សក្នុងការស្រាវជ្រាវបែបនេះ ហើយបានពិនិត្យសរីរាង្គ និងជាលិកា ដើម្បីមើលឱ្យច្បាស់ថាតើ tungsten បញ្ចប់នៅទីណា។កំហាប់ខ្ពស់បំផុតនៃសារធាតុ tungsten គឺនៅក្នុងលំពែង ដែលជាសមាសធាតុសំខាន់មួយនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ និងឆ្អឹង មជ្ឈមណ្ឌល ឬ "ខួរឆ្អឹងខ្នង" ដែលជាប្រភពដំបូងនៃកោសិកាទាំងអស់នៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។ការស្រាវជ្រាវបន្ថែម ពួកគេបាននិយាយថា នឹងត្រូវការចាំបាច់ដើម្បីកំណត់ថាតើផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ ប្រសិនបើមាន tungsten អាចមានលើដំណើរការនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ។