Wolfram jest drogi z kilku powodów:

Niedostatek:Wolframwystępuje stosunkowo rzadko w skorupie ziemskiej i zwykle nie występuje w skoncentrowanych osadach. Ten niedobór zwiększa koszty wydobycia i produkcji. Trudność w wydobyciu i przetwarzaniu: Ruda wolframu zwykle występuje w złożonych strukturach geologicznych, a jej wydobycie i przetwarzanie wymaga specjalistycznej technologii, sprzętu i procesów, które są kosztowne. Wysoka temperatura topnienia:Wolframma najwyższą temperaturę topnienia ze wszystkich metali, co sprawia, że ​​jest trudny w obróbce i użyciu. Wysokie temperatury wymagane do jego przetwarzania zwiększają koszty produkcji. Potrzeby specyficzne dla branży: Unikalne właściwości wolframu, takie jak duża gęstość, twardość i odporność na wysokie temperatury, sprawiają, że jest on cenny w zastosowaniach takich jak przemysł lotniczy, obronny, elektronika i maszyny przemysłowe. Popyt ze strony tych branż prawdopodobnie spowoduje wzrost cen.

Czynniki te przyczyniają się do stosunkowo wysokiego kosztu wolframu w porównaniu z innymi metalami.

To, czy wolfram jest „lepszy” od złota, zależy od okoliczności i rozważanych konkretnych właściwości lub cech. Wolfram i złoto mają różne zastosowania i zastosowania. Złoto jest znane ze swojej wysokiej wartości i atrakcyjności w biżuterii oraz jako nośnik wartości. Jest również stosowany w elektronice, stomatologii i jako forma waluty. Złoto jest plastyczne, kowalne i nie matowieje, dzięki czemu nadaje się do różnych zastosowań dekoracyjnych i przemysłowych. Wolfram natomiast ma bardzo wysoką temperaturę topnienia, dużą gęstość i jest bardzo twardy. Te właściwości sprawiają, że nadaje się do zastosowań, w których ważna jest trwałość, odporność na wysoką temperaturę i twardość, takich jak narzędzia przemysłowe, elektronika i środowiska o wysokiej temperaturze. Dlatego to, czy jeden materiał jest „lepszy” od drugiego, zależy od konkretnych wymagań zastosowania. Każdy materiał ma swoje unikalne właściwości i zalety.